Bij stikstof denken we tegenwoordig aan boeren, Lelystad, de bouw, en natuurgebied. Maar voor de stikstofcrisis zijn wij al eens bezig geweest met onderzoek naar het vergroenen van steden op grote schaal. Waarom?
Juist, stikstofoxides. Deze gassen zijn zeer slecht voor onze gezondheid. Artsen zien de effecten ervan dagelijks en sommige noemen het een ware sluipmoordenaar waarvan de gezondheidseffecten onaanvaardbaar hoog zijn (bron).
Het Longfonds meldt dat bij 1 op de 5 kinderen die last hebben van Astma de oorzaak direct gerelateerd is aan overmatige blootstelling aan stikstofoxides (bron). Daarnaast is de combinatie stikstof, fijnstof en ozon gerelateerd aan longkanker, astma, COPD en hart – en vaatziekten.
Momenteel heeft het Longfonds opdracht gegeven voor vervolgonderzoek omdat er aanwijzingen zijn dat in de grote steden zelfs bij 50% van de kinderen met astma de oorzaak bij stikstof ligt (ibid).
Minder én schoner vervoer, meer ruimte tussen kinderen en (drukke) autowegen, en meer groen in de steden op daken en muren. Straten met groene muren en daken met mos, sedum en ander groen hebben veel positieve effecten, waaronder een gezondere leefomgeving…
Bij de indirecte nadelige effecten gaat het op een bijdrage van stikstofoxiden aan een groter probleem wat op zijn beurt de volksgezondheid beïnvloedt. Ozon, waar stikstofoxiden aan bijdragen, brengt schade aan luchtwegen en vergroot de kans op huidkanker en staar. Daarbij draagt reactief stikstof bij aan klimaatverandering en aantasting van ecosystemen wat indirecte allerlei gezondheidseffecten heeft.
De invloed van stikstof op de volksgezondheid kan ruw geïndexeerd worden. Voor Europa is de schatting €150-750 per inwoner per jaar. Voor Nederland maar liefst €200-1.000 per inwoner per jaar. Kortom, twee extra motivaties om deze stikstofcrisis aan te pakken!
