Dat vliegen niet de meest duurzame optie is, is al algemeen bekend. Echter, nu er steeds meer inzichten zijn in wat voor desastreuze schade reactief stikstof kan veroorzaken voor de Nederlandse natuur, wordt er steeds strenger opgetreden tegen de stikstofuitstoot van luchthavens.
Als grootste luchthaven van Nederland moet Schiphol zich het meeste ontfermen over de stikstofdepositie. Er is behoorlijk wat stikstof-‘ruimte’ nodig om het aantal vluchten gelijk te houden, laat staan uit te breiden. Zo worden er in het AD (1) opties benoemd zoals boerderijen in de omgeving opkopen en de maximumsnelheid van omliggende snelwegen te verlagen naar 80 km/u. Zelfs met deze ingrijpende maatregelen is er een waarschijnlijke kans dat het aantal vluchten verlaagd moet worden met 6% tot 20% (2).
Vanaf 2022 wordt extra budget beschikbaar gesteld door het Rijk voor het Natuurprogramma (3). Zorgen moeten we ons zeker maken wat betreft het behoud en herstel van onze natuur, maar met alleen piekeren komen we niet verder. Er moet hoge urgentie gegeven worden aan het stikstofdossier, nagedacht worden over concrete doch realistische oplossingen, die ook daadwerkelijk op korte en lange termijn uitgevoerd gaan worden.
Zo stelde Greenpeace 2 jaar terug al dat 1 op de 3 vluchten vanaf Schiphol binnen 750 km worden gevlogen(4). Bestemmingen zoals Londen, Parijs en Brussel genereren meer uitstoot per kilometer door de relatief hogere uitstoot bij het landen, taxiën en opstijgen. Stikstofarme opties hiervoor zijn de trein en/of elektrische bussen.
Hopelijk gaat Schiphol de stikstofproblemen erkennen vanaf het nieuwe jaar en meedenken over oplossingen, in plaats van de kop in het verzuurde zand steken. Of misschien heeft Rutte IV eindelijk een aanpak bedacht in het nieuwe regeerakkoord?
